Wednesday, April 18, 2012

ഒരു പ്രേമ ലേഖനം!

എന്റെ മാത്രം ...
നിന്നോട് പറയാന്‍ എന്റെ നെഞ്ചില്‍ ഘനം തൂങ്ങുന്ന ഒരുപാട് 
കിനാവുകള്‍ ഉണ്ട്വളപ്പൊട്ടുകളുടെ ചാരുതയും മയില്‍ പീലിയുടെ നൈര്‍മല്യവും ഉള്ളവ
നിന്റെ ചിരിയില്‍ തൂങ്ങുന്ന വേദനയെ നെഞ്ചോടു ചേര്‍ത്ത് ഞാന്‍  ഉറങ്ങാതെ 
നിന്റെ നെഞ്ചിലെ താരാട്ടിനായി കാതോര്‍ത്തു കിടക്കാറുണ്ട്..
നിനക്ക് ഞാന്‍ എന്റെ ചുണ്ടില്‍ ഒരു തുള്ളി തേനിന്റെ മധുരം പോലും കരുതിയിരുന്നില്ല
തേന്‍ തേടി അലയാന്‍ ഞാന്‍ ഒരു വണ്ടായിരുന്നില്ല എന്നതാണ് സത്യം !
ഒരിക്കല്‍ നീ വരും.. എന്നാ കിനാവുകള്‍ എന്റെ കാതില്‍ മന്ത്രിച്ചപ്പോള്‍ 
ഒരു മിടിപ്പ് പോലും തെറ്റാതെ ഞാന്‍ എന്റെ നെഞ്ച് നിനക്കായി ഒഴിച്ചിട്ടു.. 
നീ വരുമെന്നും തലചായ്ച് ഉറങ്ങുമെന്നും കൊതിച്ച്...
വലം കൈ മുതല്‍ ഇടം നെഞ്ച് വരെ .. അതാണ്നമ്മള്‍ തമ്മിലുള്ള ദൂരം
പക്ഷെ അത് കാതങ്ങളോളം കാലങ്ങളോളം നമ്മളെ കാണാമറയത്തു നിര്‍ത്തി ..
ഇനി നീ വരുവോളം പടിപ്പുരയില്‍ ഞാന്‍ ഉണങ്ങി ഉണങ്ങി  ഇരിക്കണം
അതെനിക്കറിയാം .. 
പക്ഷെ നീ.. അതാണ്സത്യവും എന്റെ ജീവശ്വാസവും..
എന്റെ ഹൃദയത്തില്ന്റെ ആഴങ്ങളോളം നീയും നിന്റെ 
ഞാനറിയാത്ത മണവും ആഴ്നിരിക്കുന്നു ...
ഞാന്‍  ഞാന്‍ എന്ന സത്യത്തെ നീ അറിയുവോളം...
നീയാണെന്റെ പ്രാണന്‍ .. എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട പ്രണയിനി 
നിനക്കെന്റെ ശുഭരാത്രി 

No comments:

Post a Comment